Ewa Martyniszyn

SYNCHRONIA BLISKOŚCI

18.02 – 17.03. 2016

 

Synchronia to jednoczesność występowania pewnych procesów lub zjawisk. Wystawa opowiada o potrzebie bliskości między ludźmi, z jednej strony realizowanej w sposób bezpośredni, z drugiej zaś o takich jej odmianach, których użyczają nam media komunikacyjne, a których pierwszym reprezentantem jest telefon komórkowy. Wystawa składa się z dwóch części: Monideł – marzeń spełnianych, oraz Phonegramów – iluzji spełnień. Pierwsza jest wypadkową oczekiwań osób zamawiających monidła i moim autorskim zaangażowaniem. Wydawałoby się, że już nic w tej materii nie można dodać, że monidła należą do innej epoki, a jednak ludzie wciąż ich pragną. Potrzeba piękna i radosnego życia jest tak samo aktualna jak niegdyś. Interesujące jest również to, że nie obraz malarski, ale monidło, zawierające fotograficzne poświadczenie rzeczywistości, nadal te pragnienia uobecnia. Równolegle, owym pragnieniom towarzyszy dzisiaj postęp techniczny, wszechobecność obrazów mechanicznych, składanych w pamięciach urządzeń digitalizujących.
Drugi cykl ukazuje pary małżeńskie fotografowane w świetle telefonu komórkowego. Jest on swoistą metaforą realności, w problematykę której wpisują się słowa profesora Josepha Weizenbauma – twórcy programu ELIZA, umożliwiającego prostą rozmowę z komputerem: Metafory i analogie, poprzez zestawienie różnych kontekstów, prowadzą do powstawania nowych sposobów patrzenia. Prawie wszystko to, co wiemy, łącznie z poważną nauką, opiera się na metaforze. I dlatego nasza wiedza nie jest absolutna.
Zastanawiam się nad wpływem współczesnych mediów komunikacyjnych na relacje między ludźmi, a w tym przypadku między małżonkami, a więc osobami, które choć są najbliżej siebie, to poprzez nadmierne wykorzystywanie rozmaitych urządzeń jednocześnie mogą się ze sobą mijać. Każdą z osób fotografowałam oddzielnie, ale parę małżeńską prezentuję razem, tzn. portret kobiety i mężczyzny styka się ze sobą podczas prezentacji – jak we wcześniejszych, klasycznych monidłach.
Fotografowane osoby ukazane są w sytuacji intymnej. Przymknięte oczy nawiązują do transcendencji ikony, bliższej tematyce monideł, ale także istoty medium fotograficznego, które uwiecznia, uobecnia, jest swoistą maską pośmiertną.
Pojawia się symboliczne światło i pytanie: czy globalna wiedza, do której mamy dostęp, czynią nas większymi? Czy rozumiemy przez to lepiej siebie i świat? I czy pokonywanie niewidzialnej przestrzeni czyni nas sobie bliższymi? Te właśnie pytania próbuję zwizualizować w zestawie Phonegramy.

(E.M.)

Ewa Martyniszyn – absolwentka Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu (1998-2004) Wydziału Komunikacji Multimedialnej w specjalności fotografia, gdzie uzyskała z wyróżnieniem dyplomy licencjacki i magisterski. Obecnie pracownik naukowo – dydaktyczny w Katedrze Sztuki Mediów Akademii Sztuk Pięknych im. E. Gepperta we Wrocławiu oraz nauczyciel w Państwowym Pomaturalnym Studium Kształcenia Animatorów Kultury i Bibliotekarzy we Wrocławiu. Prowadzi kursy fotografii w technikach tradycyjnych i cyfrowych, warsztaty i plenery fotograficzne, jest też kuratorem wystaw. Brała udział w licznych wystawach w kraju i za granicą. Posiada publikacje w książkach i czasopismach poświęconych sztuce I fotografii. Członek ZPAF.

Od 2004 r. w Pracowni Fotografii i Monideł tworzy współczesne obrazy tego rodzaju, publikuje teksty dotyczące monideł. Jest właścicielką kolekcji starych, oryginalnych monideł.

Kuratorzy wystawy: Marek Grzyb, Piotr Komorowski

Wystawę oglądać można od poniedziałku do niedzieli w godz. 10.00 – 20.00.
 

Monidła (fragment ekspozycji)

 

Phonegramy (fragment ekspozycji)

 

Relacja z wernisażu

TV DOKIS.pl – relacja
Wystawa Ewy Martyniszyn pt. „Synchronia bliskości”