APERCEPCJA

2.11 – 18.12.2022

Michał Bednarski
Weronika Krawczyk
Patrycja Maciaszek

Apercepcja – termin filozoficzny oznaczający postrzeganie samego siebie, świadomość siebie, postrzeganie przez umysł jego własnych stanów. Fotografia w szczególny sposób potrafi odzwierciedlić tą bodajże najważniejszą cechę ludzkiego umysłu, przekazując w formie skondensowanej trudne do zwerbalizowania, choć intuicyjnie rozpoznawalne, rozmaite podejścia do apercepcji.

Autorzy wystawy są studentami ostatniego roku studiów magisterskich wrocławskiej ASP na kierunku Sztuka Mediów, na Wydziale Grafiki i Sztuki Mediów. W trakcie studiów zawiązali grupę twórczą o nazwie tożsamej z tytułem wystawy: Apercepcja. Celem grupy jest wymiana poglądów w oparciu o poszukiwanie własnych wymiarów świadomości.

———————-

Michał Bednarski (1997) – dokumentalista, operator i reżyser filmowy, pasjonat fotografii, animacji i sztuki 3D. W swoich pracach łączy techniki analogowe z cyfrowymi. Eksperymentując, szuka najlepszych środków wyrazu samego siebie, próbując opisać świat tak jak go widzi, zarówno obrazem ruchomym, jak i tym statycznym. Na swoim koncie ma szereg projektów ogólnopolskich, między innymi kroniki Festiwalu Filmowego w Gdyni, a jego filmy zdobywały uznanie na licznych festiwalach filmowych.

Śniło mi się, że umarłem – „ Jest to seria czarno-białych obrazów, odzwierciedlających cząstkę moich odczuć, przemyśleń, odnośnie mojego bytu, mojego ja. Za pomocą tych spójnych estetycznie, intymnych obrazów, pozwalam odbiorcy zajrzeć w głąb siebie i zapraszam Go do poznania tego co czuję, z jakimi myślami i stanami borykam się na co dzień.” (M.B.)

———————-

Weronika Krawczyk (1998) – pochodzi z Radomia. W fotografii wykorzystuje jej rozmaite strategie estetyczne: od ortodoksyjnego dokumentu po znaczące ingerencje w naturę obrazu. Uprawia także sztukę video. Interesuje się podróżami i szuka piękna w codzienności. Wolny czas spędza w bliskości natury.

Ekwiwalenty pamięci – to fragment zestawu podejmującego etos fotografii pamiątkowej. Plastyczna dekonstrukcja pierwotnego obrazu ma na celu zaakcentowanie istoty tego co dla autorki podstawowe, emocjonalne w swej treści.

———————-

Patrycja Maciaszek (1999) – urodzona w Łodzi. Interesuje ją to co efemeryczne, z baśniową aurą, odrealnione. W swoich pracach często wykorzystuje auto-inscenizację, oraz estetykę błędu, cechującego świadomie założoną, niską jakość techniczną obrazu. Obecnie eksploruje analogowe formy rejestrowania obrazów, oraz granie wizualizacji na żywo, przy użyciu kontrolerów.

Tęsknoty – to fragment cyklu, nawiązującego do pozytywnych momentów w życiu. Za pomocą detalu wykadrowanego z większej całości autorka przekazuje komunikat na granicy czytelności, akcentując jednocześnie wymiar plastyczny kadru. Niedopowiedzenie, intymność, tajemnica – to cechy prezentowanego tryptyku.

Kuratorzy wystawy: Marek Grzyb, Piotr Komorowski

Apercepcja