APERCEPCJA

2.11 – 18.12.2022

 
Michał Bednarski
Weronika Krawczyk
Patrycja Maciaszek

Apercepcja – termin filozoficzny oznaczający postrzeganie samego siebie, świadomość siebie, postrzeganie przez umysł jego własnych stanów. Fotografia w szczególny sposób potrafi odzwierciedlić tą bodajże najważniejszą cechę ludzkiego umysłu, przekazując w formie skondensowanej trudne do zwerbalizowania, choć intuicyjnie rozpoznawalne, rozmaite podejścia do apercepcji.

Autorzy wystawy są studentami ostatniego roku studiów magisterskich wrocławskiej ASP na kierunku Sztuka Mediów, na Wydziale Grafiki i Sztuki Mediów. W trakcie studiów zawiązali grupę twórczą o nazwie tożsamej z tytułem wystawy: Apercepcja. Celem grupy jest wymiana poglądów w oparciu o poszukiwanie własnych wymiarów świadomości.

———————-

Michał Bednarski (1997) – dokumentalista, operator i reżyser filmowy, pasjonat fotografii, animacji i sztuki 3D. W swoich pracach łączy techniki analogowe z cyfrowymi. Eksperymentując, szuka najlepszych środków wyrazu samego siebie, próbując opisać świat tak jak go widzi, zarówno obrazem ruchomym, jak i tym statycznym. Na swoim koncie ma szereg projektów ogólnopolskich, między innymi kroniki Festiwalu Filmowego w Gdyni, a jego filmy zdobywały uznanie na licznych festiwalach filmowych.

Śniło mi się, że umarłem „ Jest to seria czarno-białych obrazów, odzwierciedlających cząstkę moich odczuć, przemyśleń, odnośnie mojego bytu, mojego ja. Za pomocą tych spójnych estetycznie, intymnych obrazów, pozwalam odbiorcy zajrzeć w głąb siebie i zapraszam Go do poznania tego co czuję, z jakimi myślami i stanami borykam się na co dzień.” (M.B.)

———————-

Weronika Krawczyk (1998) – pochodzi z Radomia. W fotografii wykorzystuje jej rozmaite strategie estetyczne: od ortodoksyjnego dokumentu po znaczące ingerencje w naturę obrazu. Uprawia także sztukę video. Interesuje się podróżami i szuka piękna w codzienności. Wolny czas spędza w bliskości natury.

Ekwiwalenty pamięci – to fragment zestawu podejmującego etos fotografii pamiątkowej. Plastyczna dekonstrukcja pierwotnego obrazu ma na celu zaakcentowanie istoty tego co dla autorki podstawowe, emocjonalne w swej treści.

———————-

Patrycja Maciaszek (1999) – urodzona w Łodzi. Interesuje ją to co efemeryczne, z baśniową aurą, odrealnione. W swoich pracach często wykorzystuje auto-inscenizację, oraz estetykę błędu, cechującego świadomie założoną, niską jakość techniczną obrazu. Obecnie eksploruje analogowe formy rejestrowania obrazów, oraz granie wizualizacji na żywo, przy użyciu kontrolerów.

Tęsknoty to fragment cyklu, nawiązującego do pozytywnych momentów w życiu. Za pomocą detalu wykadrowanego z większej całości autorka przekazuje komunikat na granicy czytelności, akcentując jednocześnie wymiar plastyczny kadru. Niedopowiedzenie, intymność, tajemnica – to cechy prezentowanego tryptyku.

Kuratorzy wystawy: Marek Grzyb, Piotr Komorowski

 

Apercepcja

 

Relacja z wernisażu